Πολύς λόγος γίνεται για τη διαλειμματική νηστεία ή intermittent fasting. Τα ιατρικά δεδομένα έχουν ως εξής σχετικά με την αποχή από το φαγητό για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα μέσα στην ημέρα.
Διαλειμματική Νηστεία … τα συν και τα πλην!
Ο βασικός μεταβολισμός επιβραδύνεται όταν σταματάμε να τρώμε, είναι κάτι ανάλογο με το να ρίχνουμε ξύλα στο τζάκι. Ο μεταβολισμός των τροφών και η αποδόμηση τους είναι μια ενεργοβόρος διαδικασία που ενισχύεται κυρίως με την παρουσία ζωικών λευκωμάτων.
Ο ανθρώπινος εγκέφαλος χρησιμοποιεί κατά κύριο λόγο τη γλυκόζη ως άμεσο ενεργειακό καύσιμο για την πνευματική του λειτουργία. Στην περίπτωση της πολύωρης νηστείας, τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα ελαττώνονται και η πνευματική διαύγεια φθίνει. Τα κετοσώματα αποτελούν εναλλακτική πηγή ενέργειας που απελευθερώνονται μέσα σε λίγες ημέρες από τη στιγμή που οι αποθήκες μυϊκού και ηπατικού γλυκογόνου τελειώσουν. Όμως με τα κετοσώματα ο εγκέφαλος υπολειτουργεί,το ίδιο και τα αντανακλαστικά του ΚΝΣ.
Συγκεκριμένοι νευροδιαβιβαστές όπως η γλουταμίνη, το γάμα αμινοβουτυρικό οξύ, η σεροτονίνη και η τυροσίνη βοηθούν στο μεταβολισμό του εγκεφάλου. Κάτι ακόμη που εγκυμονεί είναι η απώλεια του μυϊκού ιστού μέσω της διαδικασίας που λαμβάνει χώρα στο ηπατικό παρέγχυμα,όπου γλυκόζη σχηματίζεται από μυϊκό ιστό, τη λεγόμενη νεογλυκογένεση.
